Pierwsze szkolne kłopoty dziecka wynikają bardzo często z trudności w pisaniu i czytaniu. Niepowodzenia szkolne stają się często przyczyną zniechęcenia do nauki, powodują wystąpienie reakcji nerwicowej oraz trudności wychowawczych. Aby je przezwyciężyć, trzeba poznać przyczyny i znaleźć odpowiednie środki zaradcze.
Nauka czytania i pisania jest czynnością długotrwałą, skomplikowaną oraz wymagającą pełnej mobilizacji sił dziecka. Do najważniejszych przyczyn powodujących trudności należą: obniżona sprawność intelektualna, zaburzenia wzroku i słuchu, zaburzenia mowy, zła sytuacja rodzinna, brak pełnej dojrzałości szkolnej, zaniedbania pedagogiczne a również fragmentaryczne zaburzenia funkcji percepcyjno-motorycznych.
Główne cele działań terapeutycznych, nauczania i wychowania tych dzieci to:
poprzez:
Podczas pracy ukierunkowujemy zajęcia według indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka. Jednym z podstawowych czynników rokujących powodzenie jest stwarzanie dziecku okazji do zadowolenia i rozbudzenia nowych zainteresowań. Reedukacja jest działaniem długotrwałym. Trzeba korzystać z różnych technik, pracę przeplatać zabaw±, stosować gry oparte na materiale ćwiczebnym usprawniające zaburzone procesy, ćwiczenia z zakresu czytania i pisania oraz ćwiczenia relaksujące.
W poszczególnych rodzajach zajęć ćwiczymy różne umiejętności, mające duże znaczenie w nauce czytania i pisania. Dążymy do tego, aby dziecko osiągnęło umiejętność szybkiego rozpoznawania obrazów wzrokowych. Wprowadzamy wiele ćwiczeń, w czasie których musi rozpoznawać obrazki i wzory geometryczne. Do sprawnego czytania konieczne jest szybkie rozpoznawanie znaków literowych.
Musimy wyrobić u dziecka umiejętność różnicowania bardzo podobnych obrazów np. wybierz jednakowe obrazki, wyszukaj różnice między rysunkami. Litery bowiem są do siebie bardzo podobne i aby je odczytać trzeba zauważyć drobne różnice.
Musimy wyrobić u dziecka umiejętność ujmowania zależności między całością a jej elementami składowymi. Ćwiczymy orientację w kierunkach - strona lewa, prawa, w górę, w dół. Dziecko może układać pojedyncze elementy w szeregi i rzędy oraz różnicuje figury o jednakowych kształtach ale inaczej ukierunkowane. Dziecko może układać szeregi obrazków według kolejności, w której były pokazywane. Ćwiczymy pamięć wzrokową, która jest niezbędna do opanowania czytania.
Usprawniamy również koordynację wzrokowo-ruchową. Aby przezwyciężyć trudności w nauce czytania i pisania, należy prowadzić ćwiczenia usprawniające funkcję analizatora słuchu i wzroku, sprawności manualnej i graficznej.
1. Ćwiczenia percepcji wzrokowej i wzrokowo-przestrzennej:
2. Ćwiczenia percepcji słuchowej:
3. Ćwiczenia sprawności manualnej i graficznej:
4. Gry i zabawy sprzyjające rozwojowi dojrzałości operacyjnej:
Opracowały:
Beata Kasperczyk
Hanna Krawiec